De baai van Peyrefite
De naam Pyrefite is afkomstig uit het Occitaans (la Langue d’Oc). Peyre is een afgeleide van het Franse woord pieres, in het Nederlands vertaald als stenen.
Het tweede deel -fite is afgeleid van het Franse woord fiche, dat plat rond schijfje betekent in het Nederland. Waarschijnlijk is het baaitje van Peyrefite vernoemd naar de vele platte ronde steentjes die op het strand liggen. Ze zijn overigens ook erg geschikt om mee te keilen/ketsen;).
Het zuidelijke deel van het baaitje, inclusief het appartementen complex valt nog onder de gemeente Cerbère.
Het noordelijke deel van het baaitje hoort bij Banyuls-sur-Mer. De grens ligt precies in het riviertje in het midden van de baai, dat overigens meestal droog staat.
De zon komt ’s ochtends op uit de zee en geeft betoverende kleuren aan de lucht die dan scherp aftekent tegen de steile rotswanden aan de randen van de baai.
In de zomer is de zee meestal kalm en vlak, maar in herfst en winter kan de zee wild zijn met grote golven. Aangezien eb en vloed erg beperkt zijn in de Middelandse Zee zijn er geen gevaarlijke (mui) stromingen in de baai.
In het gebied en de baai waait soms een krachtige, droge en koude wind die vanuit de bergen komt. Deze bergwind wordt in deze regio de Tramontana genoemd, afgeleid van het latijnse transmontanus, in het Nederlands te vertalen van door de bergen. Deze wind is erg populair onder de windsurfers. In de winter kan wind dagenlang aanhouden en een huilend geluid geven. Victor Hugo schreef in het gedicht Gitare “Le vent qui vient à travers la montagne me rendra fou” (de wind die uit de bergen komt, maakt me gek). George Bressens heeft dit gedicht omgezet in het nummer Gastibelza.
Vaak volgt na de Tramontana een warme zeewind vanuit het oosten. De locals noemen deze zeewind de Levanter of Levant(e).
